Creativiteit van God als zelfzorg?!
Als ik toe ben aan eventjes rust aan mijn hoofd, even niks meer moeten dan zak ik om 21.00 op de bank. Ik zet Neflix aan of zoek een leuke film op tv en ik open tegelijkertijd instagram. Tussendoor even appen en de net binnenkomende nieuwsbrief lezen. Mijn hand grijpt ondertussen wat paprika(chips). Heerlijk.
Dit is zelfzorg voor mij.
Alleen.. is het wel zelfzorg? Want ik ga tureluurs en veel te vol naar bed en daardoor kan ik niet slapen. De volgende vrije avond doe ik het anders denk ik dan! Maar als het eenmaal laat is en ik ben moe…dan zit ik er weer.
Er zijn hele wijze verstandige vrouwen die echt rust pakken. Die lezen een boek, maken een stevige wandeling in de natuur maken of gaan op tijd naar bed. Ik heb daar bewondering voor. Het is namelijk niet mijn eerste reactie als ik toe ben aan zelfzorg. En ook niet mijn tweede of derde. Ik vind ‘verstandig’ doen soms best lastig, juist als ik moe ben. En ik vind stilte ook best lastig.
Ik vermoed dat ik niet de enige ben die op dezelfde manier als ik een avond voor zichzelf invult. En er is in principe ook niks mis mee natuurlijk. Maar als je het hebt over ‘goed voor jezelf zorgen’ zijn er misschien meer opties. Zoals creëren! En dan denk je misschien, net als ik deed, dat creëren weinig effect heeft. Of dat knutselen niet past onder het kopje ‘zelfzorg’. Maar niets is minder waar.
Om ook theoretisch te onderbouwen waarom zelfzorg en creativiteit zo goed samen gaan, haal ik er wat informatie bij over het centrale zenuwstelsel. (Chronische) stress en onverwerkte emoties worden opgeslagen in het centrale zenuwstelsel. Je lijf staat in opperste paraatheid, klaar om weg te rennen als het nodig is. Die vrijgemaakte energie blijft vastzitten in je lijf.
Dit kan zich uiten in klachten omtrent hormonen, spijsvertering, slecht slapen, vermoeidheid, angst, etc. Maar ook geen rust in je lijf hebben, perfectionistisch zijn of altijd productief moeten zijn.
De staat van je zenuwstelsel kan dus verklaren waarom het ook echt moeilijk is om stil te zitten, of stil te zijn. Zeker in deze wereld die snel gaat en waar waarde afhangt van wat je doet.
Die energie die nog vastzit in je lijf, mag eruit en je mag je lichaam het sein gaan geven dat het veilig is en kan gaan ontspannen. Dit kan onder andere door middel van (somatische) bewegingen en sporten. Je bent actief bezig.
Ook de emoties die in je lijf zijn opgeslagen (the body keeps the score) mogen eruit.
Met creatief aan de slag gaan, maak je de perfecte combinatie.
Door te tekenen of te schilderen, ben je actief bezig, je beweegt letterlijk met je potlood of kwast over papier en je uit wat er in je hoofd en lichaam nog vast zit. Waar dat ooit misschien bestempeld is als ‘nutteloos’ of ‘zonde van je tijd’, is het dus eigenlijk heel zinvol, helpend, ontspannend, leuk en ook nog eens heel laagdrempelig. Je kan je moeilijke emoties uiten, zonder dat je er een heel spannend gesprek over hoeft te voeren.
Ook zien je hersenen het letterlijk staan op papier waardoor ze weten: laat maar los, het is geregistreerd.
Je bewijst jezelf een enorme dienst als je af en toe gaat krassen, kleuren of verven! Je hele zenuwstelsel komt ervan tot rust. Zonder dat je hoeft te mediteren en heel stil moet zitten als dat (nog niet) lukt.
Mijn dochter neemt al sinds ze 4 is potloden en schetsboekjes mee naar bed om daar te kleuren. En ik hoorde later van een hoogsensitief coach dat dat een hele mooie manier is om je zenuwstelsel tot rust te brengen en de dag te verwerken en af te sluiten. Dus dat had die kleine meid al goed in de gaten.
Ik werk als coach bij ‘Zij is’. Daar ga ik in gesprek met vrouwen door middel van teken-, schilder-, of bord-gooi-opdrachten. Ze komen bij mij om te delen over henzelf, hun moederschap of hun weg er naartoe. Vooral wanneer erover praten lastig is, kan beeldend werken heel fijn zijn.
Om zelf uit mijn hoofd te gaan voor zo’n gesprek, doe ik zelf ook wat van die opdrachtjes. Want mijn hoofd zit nog vol met wat ik allemaal mee moest nemen, wat ik nog moet kopen, of de oppas rond is en waar ik met het gesprek allemaal aan moet denken.
Dat moet eerst uit. Mijn hoofd moet op stil en het gevoel moet aan. Pas dan kan ik me helemaal afstemmen op de vrouw naast mij. Dus ik kras wat, ik krabbel iets en ik kleur. En dan merk ik.. hèhè. Het wordt rustig. Ik word rustig. En ik kan de rust hebben. Het wordt nog gekker, de rust wordt zelfs fijn. Ik merk dat ik rustiger begin te tekenen en ik voel dan pas hoe ik er eigenlijk bij zit. Wat er allemaal ronddwarrelde en wat ik met me mee sjouwde.
Alles staat op papier, geregistreerd. Let it go.
Dus voor de mensen onder ons die moeite hebben met rustig gaan zitten, die voor hun gevoel bezig moeten blijven, die onrustig worden van stilte: ga maken. Ga creëren. Pak een blaadje uit de printer, pak het dichtstbijzijnde potlood en ga bewegen over het papier.
Vind je het lastig dat je geen doel hebt om te creëren? Zeg dan tegen jezelf dat je het doet ter vervanging van je stretchoefeningen. (Nog een voordeel: je hoeft je niet om te kleden).
Zo houd je de drempel tot deze vorm van zelfzorg heel laag en nog een bijkomend voordeel: je voelt je echt relaxter. Opgelucht. En hopelijk slaap je ook beter! Ik hoop van harte dat je het jezelf gunt om op deze manier voor jezelf te zorgen.
Ook ik heb mezelf deze vorm van ontspannen eigen moeten maken, oh ja en de paprikachips vervangen door chocola tijdens het creëren.
Meer van Esther Schreurs en ZIJ IS – creatieve christelijke coaching?
Bekijk hier haar website